یکی از روش‌ها و اقدامات جراحی که در حال حاضر گسترش قابل توجهی نیز یافته است عمل جراحی پروتز سینه است. به طور کلی، پروتز سینه به نوعی از عمل جراحی اطلاق می‌شود که هدف از انجام آن، افزایش دادن حجم سینه و بزرگ‌تر کردن آن است و یا از طریق اجرای این روش جراحی، بعضی از افراد سعی دارند به ایجاد تغییراتی در شکل، اندازه و یا بافت سینه اقدام کنند. در این مقاله قصد داریم عمل جراحی پروتز سینه و دلایل انجام این کار و هم‌چنین انواع مختلف پروتز سینه، عوارض انجام این عمل جراحی و … را بیان نماییم.
خانم‌ها به چه دلایلی پروتز سینه انجام می‌دهند؟
به طور کلی، هدف و دلیل خانم‌ها از عمل جراحی پروتز سینه، با یکدیگر دارای اختلافاتی است. اما می‌توان مجموعه این دلایل را در چند مورد خلاصه کرد. به طور معمول بسیاری از خانم‌ها برای اینکه اندام و سینه‌هایی داشته باشند که دارای ظاهر زیبایی باشد به انجام این عمل جراحی روی می‌آورند. بعضی از خانم‌ها دارای سینه‌هایی هستند که سایز کوچکی دارد و یا اندازه آن‌ها نامتقارن است یعنی سایز و ابعاد یکی از سینه‌های آن‌ها کوچک‌تر از دیگری است. راه حل این دسته از افراد نیز استفاده از روش جراحی پروتز سینه است تا از این طریق بتوانند این مشکل خود را بر طرف نمایند و به سینه‌هایی با ابعاد متقارن دست یابند.
در مواقعی پس از بارداری، اندازه سینه بعضی از خانم‌ها دچار تغییر و تحولاتی می‌شود بنابراین با استفاده از این روش آن‌ها می‌توانند سینه‌های خود را تنظیم کنند. بعضی از زنان پس از یک بیماری، مانند سرطان که طی آن مجبور می‌شوند سینه خود را تخلیه کنند، به روش جراحی پروتز سینه روی می‌آورند تا بتوانند بافت سینه خود را جایگزین کنند. از طرف دیگر بالا بردن سطح اعتماد به نفس و هم‌چنین ایجاد احساس مثبت به شکل و ظاهر بدن خود نیز دلیل بسیاری از خانم‌ها برای انجام عمل جراحی پروتز سینه است.
بهترین سن پروتز سینه، چه سنی است؟
رشد سینه در زنان معمولا تا سن 18 الی 20 سال ادامه دارد، در صورتی که مشکل و بیماری خاصی نداشته باشید میتوانید در 18 سالگی از پروتز سینه سالین و در 20 سالگی از پروتز سینه سیلیکونی استفاده کنید و سینه های خوش فرم و زیبایی داشته باشید
روش‌های کاشت پروتز سینه
لازم است بدانید در عمل جراحی پروتز سینه، چند روش برای جای گذاری و یا کاشت پروتز وجود دارد. به طور معمول، پزشک جراح می‌تواند این دسته از پروتزها را به طور کامل بر روی عضله پستانی زنان، جای دهد. وی هم‌چنین قادر است پروتز مورد نظر را به طور کامل در زیر این عضله جای گذاری کند. در بعضی از مواقع نیز پزشک جراح نیمی از این پروتزها را در ناحیه زیر عضله پستانی جای می‌دهد. در حقیقت لازم است این نکته را در نظر داشته باشید که مهم‌ترین عامل در انتخاب روش‌های جای گذاری و یا کاشت پروتز در سینه، ضخامت پوست مراجعه کننده و هم‌چنین بافت‌های چربی است. در این صورت و در شرایطی که پوست شما به اندازه کافی دارای ضخامت نباشد پزشک جراح قادر نخواهد بود که پروتز مورد نظر را بر روی ماهیچه و یا عضله پستانی جای گذاری کند چراکه در این صورت ممکن است پروتز کاملا به چشم بیاید و شکلی غیر طبیعی پیدا کند.
انواع پروتز سینه از نظر شکل ظاهری
در حال حاضر پروتزهای سینه تنوع بسیار زیادی دارند و از جهات مختلف با یکدیگر دارای اختلافاتی هستند. از جمله این تفاوت‌ها می‌توان به اختلافاتی در زمینه شکل ظاهری آن‌ها اشاره کرد. از این لحاظ، پروتزهای سینه را می‌توان به انواع پروتزهای شکل ثابت و هم‌چنین پروتزهای گرد دسته بندی کرد.
پروتزهای شکل ثابت
یکی از انواع پروتزهای سینه، نوع شکل ثابت آن‌ها هستند که به این دسته از پروتزها در اصطلاح پروتزهای قطره اشکی نیز گفته می‌شود. این پروتزها به نحوی طراحی و ساخته می‌شوند که حتی در شرایطی که پوسته و یا جداره پروتز نیز پاره شود، شکل اولیه خود را از دست نخواهند داد. به همین دلیل هم به آن‌ها پروتز شکل ثابت گفته می‌شود. این پروتزها به صورت شکل دار طراحی می‌شوند یعنی شکل دایره ندارند. نکته دیگری که لازم است در این بخش به آن اشاره شود این است که برای کاشت این پروتزها بر روی بدن فرد، باید برش بزرگ‌تری را نیز ایجاد نمود.
پروتزهای گرد
پروتزهای گرد نیز دسته دیگری از پروتزهای سینه هستند. این دسته از پروتزها دارای این قابلیت هستند که شکل سینه را پرتر از پروتزهای شکل ثابت نشان دهند. از طرف دیگر این نوع از پروتزها گرد هستند بنابراین در تمامی بخش‌ها یکسان هستند و از این رو احتمال چرخیدن و تغییر شکل یافتن آن‌ها نیز کم‌تر است.
انواع پروتز سینه از نظر جنس
پروتزهای سینه را می‌توان از نظر جنس مواد درونی و تشکیل دهنده نیز به چند دسته تقسیم کرد. این دسته از پروتزها از نظر هزینه عمل جراحی، احساس راحتی و هم‌چنین جای برش با یکدیگر دارای اختلافاتی هستند. از جمله این پروتزها می‌توان نوع سالین، پروتزهای ساختاری سالین و پروتزهای سیلیکونی را نام برد.
پروتزهای سالین( آب نمکی و یا بر پایه آب نمک)
این دسته از پروتزها با استفاده از محلول استریل شده آب و نمک، پر می‌شوند. این پروتزها حس، ثبات و شکل یکسانی دارند. پوسته این نوع از پروتزها نیز از سیلیکون است. اما نکته قابل توجه این است که این پروتزها از نوع سیلیکونی، سفت‌تر هستند. از طرف دیگر در صورتی که صدف و یا جداره این نوع از پروتزها سوراخ شود و یا دچار پارگی گردد پروتز خواهد ریخت و طی یک فرایند کاملا طبیعی، در بدن جذب خواهد شد و سپس دفع خواهد گردید و پروتز نیز کاملا صاف و خالی خواهد شد. از آنجا که مایع درون این پروتزها آب نمک است با پاره شدن، مشکلی برای فرد به وجود نمی‌آید. هزینه و مراقبت و هم‌چنین معاینه این روش جراحی نیز بسیار کم‌تر است اما نکته قابل ذکر این است که پروتزهای آب نمکی و یا سالین، غیر طبیعی تر به نظر می‌رسند و احتمال چین خوردگی در این پروتزها وجود دارد.
پروتزهای ساختاری سالین
این دسته از پروتزها نیز با آب و نمک پر شده‌اند و جنس بدنه آن‌ها سیلیکونی است. اما تفاوت آن‌ها با نوع آب نمکی سالین این است که این دسته از پروتزها حس طبیعی‌تری را برای بانوان ایجاد می‌کنند.
پروتزهای سیلیکونی
پروتزهای سیلیکونی سینه، با ژل‌های سیلیکونی پر می‌شوند و دارای این قابلیت هستند که بافتی شبیه به بافت طبیعی سینه را به وجود آورند. از طرف دیگر میزان دوام آن‌ها نیز از نوع آب نمکی بسیار بیشتر است. این دسته از پروتزها به هیچ عنوان فرو نخواهند ریخت. بنابراین در صورتی که پوسته و یا جداره آن‌ها دچار آسیب شود و یا سوراخ گردد این احتمال وجود دارد که ژل در پوسته پروتز، باقی بماند.
انواع پروتز سینه از لحاظ برجستگی
بر اساس میزان برآمدگی و یا برجستگی نیز پروتزهای سینه، دارای چند نوع مختلف هستند. از جمله آن‌ها می‌توان به انواع low profile، high profile و ultra high profile اشاره کرد.
پروتزهای لاو پروفیل از انواع پروتزهایی هستند که میزان برجستگی کم‌تری دارند. اما در مقابل، پروتزهای های پروفیل دارای برجستگی زیادی هستند. اولترا های پروفیل نیز به انواعی از این پروتزها گفته می‌شود که میزان برجستگی در آن‌ها بسیار بالا است.
مراحل عمل زیبایی سینه
با استفاده از این روش جراحی زیبایی، در ابتدا پزشک جراح، در ناحیه زیر پستان، برشی را ایجاد می‌کند تا از این طریق بتواند فضایی را برای جای گذاری و یا کاشت پروتز به وجود آورد. نکته قابل ذکر این است که تعداد و جای این برش‌ها بسته به نوع پروتز، دارای اختلافاتی است. اما به طور معمول، این برش‌ها در سه ناحیه ایجاد می‌شوند. این نواحی سه گانه، عبارتند از ناحیه زیر بغل، هاله دور سینه و چین زیر سینه.
پس از ایجاد برش در هر یک از این نواحی، پزشک جراح، پروتز مورد نظر را وارد بدن می‌کند و سعی می‌کند تا از جابجا شدن این ماده در بدن شما جلوگیری کند. پس از اینکه وی توانست پروتز را در جای مناسب خود محکم کند برش‌های ایجاد شده را بخیه می‌زند. این بخیه‌ها به طور معمول، بخیه‌هایی قابل جذب هستند. پس از انجام این مرحله نیز جای زخم با یک لایه پماد شفاف و ضد آب پوشش داده می‌شود و سپس پانسمان می‌گردد و به طور کامل بسته می‌شود.
توصیه‌های مراقبتی برای بعد از پروتز سینه
به طور معمول، پس از این عمل جراحی، شما در مدت زمانی معادل 3 تا 4 ساعت در کلینیک باقی خواهید ماند و سپس، از کلینیک مرخص خواهید شد. بعد از عمل جراحی پروتز لازم است از انواع مایعات و غذاهایی استفاده کنید که به سرعت می‌توانند در بدن شما جذب شوند. از جمله آب، چای و..
پس از این عمل، این امکان وجود دارد که شما در ناحیه سینه‌ها احساس فشار و انقباض داشته باشید و سینه شما تا مدتی بی حس باشد. در بعضی از مواقع، این احتمال وجود دارد که درد و ورم در یکی از سینه‌ها بیشتر از دیگری باشد. این میزان از ورم و درد، در روز سوم پس از جراحی به اوج خود خواهد رسید. اما به مرور زمان از بین می‌رود.
به طور معمول بهبودی کلی شما پس از اجرای این روش جراحی، در حدود 3 تا 7 روز طول خواهد کشید. در این مدت زمان حدود دو هفته‌ای، نباید بر روی شکم و پهلوی خود بخوابید. لازم است در این مدت حتما به پشت استراحت کنید. از بلند کردن اجسام سنگین در این زمان خودداری کنید و مصرف داروهای آنتی بیوتیک خود را قطع نکنید. بعد از انجام عمل جراحی از فعالیت بدنی شدید اجتناب کنید. اما از طرف دیگر، استراحت مطلق نیز نداشته باشید چراکه این کار باعث می‌شود تا خطر آمبولی پس از عمل، افزایش پیدا کند. پس از طی دو تا سه هفته میتوانید به پیاده روی اقدام کنید. در این مدت مواظب باشید که ضربه‌ای به پروتز وارد نشود.
عوارض پروتز سینه چیست؟
جراحی پروتز سینه نیز مانند دیگر روش‌های جراحی، دارای عوارض و مجموعه‌ای از خطرات است. از جمله این عوارض می‌توان به تشکیل شدن کپسول، به دنبال داشتن جراحی‌های بعدی، ترکیدن پروتز و … اشاره کرد.
تشکیل کپسول و انقباض کپسولی
یکی از خطراتی که ممکن است جراحی پروتز سینه به همراه داشته باشد تشکیل کپسول است. در چنین شرایطی، تشکیل بافت اسکار در پیرامون پروتز سینه اتفاق می‌افتد. این حالت ممکن است باعث فشرده شدن پروتز گردد و انقباض، سفتی و در بسیاری از موارد دردناکی سینه‌ها، شود. انقباض شدید در سینه‌ها ممکن است به سرعت پس از عمل جراحی روی دهد و یا حتی می‌تواند در فواصل زمانی طولانی‌تر مانند یک سال نیز خود را نشان دهد. نکته قابل ذکر این است که در اثر گذشت زمان، احتمال وقوع این رویداد، به ویژه در زنانی که پروتز آن‌ها بر روی عضله پستانی‌شان واقع شده است، بیشتر نیز می‌شود. در چنین مواقعی لازم است که با عمل جراحی دیگری خارج سازی پروتز از بدن انجام شود و یا پروتز جابجا شود و پروتز دیگری جایگزین آن گردد. اما این امکان وجود دارد که این حادثه، باز هم اتفاق بیفتد.
عدم بهبود جای زخم
یکی دیگر از خطراتی که این روش جراحی ممکن است به وجود آورد، بهبود نیافتن محل زخم، پوست پوست شدن آن و… است. این عارضه بیشتر در مورد زنانی اتفاق می‌افتد که سیگار می‌کشند و یا میزان مصرف تنباکو و مواد نیکوتین دار در آن‌ها بالا است.
از دیگر عوارض این روش جراحی می‌توان به، دنبال داشتن جراحی‌های بعدی اشاره کرد که می‌تواند به دلایل متعددی اتفاق بیفتد.و پزشک این کار را بدون خارج سازی پروتز قبلی انجام دهد. درد سینه، تغییر در حس نوک و کل سینه، ترکیدن و یا خالی شدن پروتزهای نوع سالین ویا در مواردی ترکیدن پروتزهای سیلیکونی از دیگر عوارض اجرای این روش جراحی هستند. ترکیدن پروتزهای سیلیکونی در بعضی از موارد با نشانه و یا علامتی خاص روی می‌دهد اما این احتمال نیز وجود دارد که بدون علامت باشد که در این صورت به آن ترکیدن خاموش گفته می‌شود.
تاثیر پروتز سینه بر شیر دهی
به طور کلی و از نظر برخی از پزشکان، برش‌هایی که به واسطه این روش جراحی ایجاد می‌شوند، نمی‌توانند مانع از شیردهی گردند. اما لازم به ذکر است که نوعی از پروتزها که در زیر عضله پستان جای داده می‌شوند دارای نوعی لایه حفاظتی هستند که در میان پروتز و مجرای شیری واقع می‌شوند. به طور معمول و در مواقعی که برش جراحی در نواحی مانند هاله دور سینه است این امکان وجود دارد که این نوع از برش بتواند برخی از مجاری شیری را قطع کند و یا در مواقعی باعث شود تا میزان شیر زنان برای شیردهی کاهش پیدا کند.
منبع:
